عراق یکی از کشورهای خاورمیانه است و از شرق با ایران، از شمال با ترکیه، از شمال غرب و غرب با سوریه، از

جنوب با عربستان سعودی و از جنوب شرق با کویت همسایه است.

بنادر ام القصر و فاو در همین ناحیه در کنار خلیج فارس قرار دارند. مساحت این کشور 453500 کیلومتر مربع است و قسمت‌های کوهستانی آن در شمال و شمال شرقی و غرب آن گسترده شده.

در کتاب‌های «سرزمین خلافتهای شرقی» و «الموسوعه» چنین آمده است:

بین النهرین به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم می شود که اعراب، قسمت شمالی را جزیره و قسمت جنوبی

را عراق نامیده اند. بیشتر این سرزمین را بیابان‌ها یا جلگه‌های حاصلخیز اطراف رودهای دجله و فرات تشکیل داده

است.

از حدود 4500 سال پیش اقوام گوناگونی بر این سرزمین حکومت کرده اند و می‌توان گفت کهن‌ترین تمدن جهان در

بین النهرین در عراق پدید آمده است.

اسکندر مقدونی در سال 33 قبل از میلاد، این سرزمین را تصرف کرد. عراق در سال 302 میلادی تحت سیطره

ساسانیان در آمد و مدتها یکی از ایالات ایران بود.

تیسفون، پایتخت ساسانیان، و شش شهر مهم دیگر که مجموعا مدائن نامیده می‌شوند و نیز کاخ ساسانیان که

ایوان کسری نام دارد و امروز جز خرابه ای از آن باقی نیست در عراق امروزی قرار دارند.

پس از ظهور اسلام و آغاز فتوحات، تصرف این سرزمین، اولین فتح بزرگ مسلمانان بود.

امام علی علیه السلام در دوران خلافت خود، پایتخت حکومت اسلامی را از مدینه به کوفه که در عراق است منتقل

فرمود. بعدها وقتی خلافت از امویان به عباسیان رسید اوضاع اقتضا کرد که پایتخت جدیدی انتخاب شود. از این جهت،

منصور دوانیقی شهر بغداد را در حاشیه رود دجله بنا نهاد.

بعد از مدتی این پایتخت رونق یافت و مرکز خلافت عباسیان شد و از آن پس تاکنون همیشه پایتخت بوده است.

عراق در قرون جدید تحت سلطه عثمانیها قرار داشت تا اینکه جنگ جهانی اول پیش آمد و سلسله عثمانی نابود

شد. از آن پس عراق به کشوری مستقل تبدیل شد. در سال 1958 حکومت پادشاهی ملک فیصل از میان رفت و نوع

حکومت این کشور جمهوری اعلام شد.

در عراق دو رودخانه بزرگ جریان دارد: دجله به طول 1800 کیلومتر، و فرات به طول 2350کیلومتر.

از دیگر شهرهای مهم آن می توان به کربلا، نجف، موصل، بصره، کرکوک و سلیمانیه اشاره کرد.

قَطَر کشوری در جنوب غربی قارهٔ آسیا و در شرق شبه‌جزیره عربستان، در خاورمیانه و در بخش جنوبی خلیج فارس واقع شده‌است. قَطَر خود شبه‌جزیره‌ای کوچک‌تر واقع در شبه جزیره عربستان است که خلیج فارس آن را از غرب و شمال و شرق در بر گرفته‌است. پایتخت آن، دوحه است. قطر مرز مشترک زمینی با عربستان سعودی، و مرز دریایی با

کشورهای بحرین و امارات متحده عربی دارد.

زبان رسمی این کشور عربی، دین رسمی آن اسلام، واحد پول آن ریال و مساحت آن 493، 11 کیلومتر مربع است.

جمعیت قطر ۸۴۰٫۹۲۶ نفر است. کمتر از یک‌سوم جمعیت قطر را قطری‌های اصیل تشکیل می‌دهند.

قطر در یک نگاه

سلطان نشین عمان کشوری است پادشاهی در شرق شبه‌جزیره عربستان و جنوب دریای عمان. مرزهای این کشور از شرق و جنوب شرق به دریای عرب، از شمال غرب به امارات متحده عربی و از جنوب غرب به یمن محدود می باشد.

پایتخت این کشور مسقط و مشتمل برچهار استان مسقط، مسندم، ظفار و بریمی می باشد. همچنین پنج

منطقه باطنه، ظاهره، داخلیه، شرقیه و وسطی در تقسیمات کشوری عمان به چشم می خورد.

گفتنی است عمان با مسا حتی بالغ بر 500309 کیلومتر مربع ترکیب جمعیتی بیش از 277000 نفر را در خود جای داده است.

کُویت کشوری در منطقه خاورمیانه است. کویت با کشورهای عراق و عربستان سعودی دارای مرزهای خاکی و با ایران

از طریق خلیج فارس دارای مرزهای آبی است. پایتخت آن، شهر کویت می‌باشد.

تاریخچه کویت

تاریخ بنای کویت به شیخ برّاک بن غریر آل‌حمید، شیخ قبیلهٔ بنی خالد و حاکم امارت احساء می‌رسد که در اواخر سال

۱۱۱۰ هجری قلعه‌ای را با نام کوت برای ذخیرهٔ آذوقه و همچنین انبار کردن اسلحه بنا کرد که بعدها نام کویت از آن گرفته

شد و سپس این شهر در عهد شیخ سعدون بن محمد آل‌حمید به خاندان آل صباح بخشیده می‌شود.بازرگانی کویت در

قدیم بیشتر بدست ایرانیان به ویژه مردم فارس و خوزستان انجام می‌شد. در آغاز رشد شهر، چند صد خانوار بهبهانی

نیز از هر صنف در این بندر ساکن شدند.